آلو
طبقه بندی علمی
فرمانرو: گیاه
راسته: گل سرخ سانان
تیره: گلسرخیان
زیرتیره: آمیگدالوئیده
سرده: پرونوس
زیرسرده: Prunus
آلو، یک میوه تکهستهای که از لحاظ رنگ، شکل و اندازه دارای گونههای متفاوتی است. میوه تک هستهای از خانواده زردآلو و هلو ، دارای طعم متغیر ( از ترش تا شیرین ) و رنگهــای زرد، سبـز، قـرمـز و ارغوانـی است که بیش از هزاران گونه متفاوت از این میوه در دنیا وجود دارد که از نظر رنگ، شکل و اندازه ، دارای تنوع زیادی هستند. آلو ارزش تغذیهای فراوانی دارد. این میوه را هم به صورت خام میتوان خورد و هم درون انواع خوراک از آن استفاده کرد. آلو سرشار از مواد معدنی مانند فسفر، منگنز، منیزیم، مس و پتاسیم است. این ماده غذایی همچنین دارای روی و آهن و مقدار کمی کلسیم است. آلوها سرشار از ویتامین A، K و ویتامین C هستند. این میوه دارای مقادیر فراوانی از نیاسین، ریبوفلاوین و تیامین است.
انواع گوناگون آلو شامل ؛ آلوسیاه ، آلوزرد ، آلوچه ، آلو بخارا ، آلوقطره طلا ، آلو قیصی ، آلو مویزی ، آلوی کوهی. آلوسگی ، آلو برقانی و … است.
درختان آلو بایستی در اوایل بهار و بعد از گرم شدن هوا و درست زمانی که خاک به اندازهی کافی خشک و آمادهی کشت است، کاشته شوند. هرگز درختان آلو را چسبیده به هم یا نزدیک به دیگر گیاهان نکارید. در زمان بلوغ درخت، به منظور داشتن فضای کافی جهت حرکت در اطرافشان(برداشت محصول و نگهداری)، همین طور در اختیار داشتن فضای کافی برای سیستم ریشهای و به منظور ارتقای سلامت درخت، بایستی فضایی معادل 6 متر در اطرافش خالی باشد. اجازه ندهید که شاخههای درختان آلوی کنار هم در یکدیگر گره بخورند و سد راه هم شوند. در صورت ضعف در نگهداری این درختان، شاخهها و حتی ریشههای آنها ممکن است به ساختمانهای اطراف نیز تجاوز کنند.