طبقه بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
راسته: راش سانان
تیره: راشیان
سرده: Quercus
بلوط درخت بومی در مناطق معتدله است و در ایران در جنگهای کردستان، لرستان و کهکلویه می روید. ارتفاع این درخت در بعضی نواحی تا ۵۰ متر و قطر تنه آن به ۳ متر نیز می رسد. برگ های درخت بلوط پنجه ای و مانند انگشتان دست می باشد. میوه درخت بلوط که به نام بلوط معروف است مانند فندق بوده و در پیاله ای جای می گیرد. پوست و برگ درخت بلوط دارای تانن، قند، اسید گالیک، اسید مالیک، کوئرسین Quercine ، موسیلاژ ، پکتین، رزین و روغن است.
در کشور ما گونهای خاص از آنرا به فراوانی میتوان در مناطق زاگرسی یافت. بلوط همیشه سبز، این نوع بلوط زیبا به آب کمی احتیاج دارد و شرایط کم آبی را میتواند به خوبی تحمل کند. ارتفاع آن در صورت وجود آب و تغذیه مناسب به 30 متر هم میرسد و عمری تا 1000 سال دارد. قطر تاج آن تا 30 متر می شود. سنجابها و نوعی زاغ نیز تکثیر کننده طبیعی این درخت هستند.
بلوط زاگرس بیشترین پراکنش و گستره رویشی را در بین گونه های بلوط غرب دارد. ارتفاع رویش این گونه از ۴۵۸ تا ۲۷۰۰ متر از سطح دریاست . مناسبترین زیستگاه بلوط مناطقی با بارندگی ۳۵۰ تا ۷۵۰ میلی متر است. این گونه بلوط عمدتا در خاک های سنگین، کم عمق و از نوع آهکی و رسی با PH قلیای می روید.زمان لازم برای رسیدن بذر بلوط زاگرس از زمان گرده افشانی دو سال است. درخت بلوط در سه سال اول زندگی بسیار شکننده و حساس و در مقابل نور آفتاب آسیب پذیر است اما از سال چهارم و استقرار در محل به راحتی زیر نور آفتاب می بالد.