پرتقال

پرتقال

طبقه بندی علمی

فرمانرو: گیاهان

شاخه: گیاهان گلدار

رده: دولپه ای ها

راسته: افراسانان

تیره: سدابیان

سرده: مرکبات

گونه: پرتقال

نام علمی: Citrus sinensis

پرتقال سرشار از ویتامین ث است. پرتقال درخت کوچکی است دارای برگ‌های سبز و گل‌های سفید، پوست پرتقال نارنجی رنگ، کمی ناصاف و میوه آن بسته به انواع مختلف شیرین و ترش، زرد رنگ و یا قرمز می‌باشد. پرتقال درختی گرمسیری و نیمه-گرمسیری، همیشه سبز، می تواند تا ارتفاع ۵تا ۸ متر رشد کند. همیشه سبز به این معنا است که در یک زمان گل و میوه می‌دهد. پرتقال درخت کوچکی است دارای برگهای سبز و گلهای سفید پوست پرتقال نارنجی رنگ ، کمی ناصاف و میوه آن بسته به انواع مختلف شیرین و ترش ، زرد رنگ و یا قرمز می باشد. پرتقال یا شیرین است و یا تلخ اما اکثراً پرتقال‌های شیرین خورده می‌شوند. معروف‌ترین انواع پرتقال‌های شیرین، والنسیا، ناول، پرتقال ایرانی و پرتقال خونی است. هوای گرم ممکن است باعث دوباره سبز رنگ شدن پوست پرتقال شود اما با این حال مزه آن تغییری نمی‌کند. پوست پرتقال غدد چربی متفاوتی دارد. گوشت داخلی آن از بخش‌هایی تشکیل شده است که برچه نامیده می‌شوند و از ابدانک‌های متعددی تشکیل شده است. درخت آن همیشه سبز است و ارتفاع آن تا ۱۰ متر هم می‌رسد. پرتقال درخت کوچکی است دارای برگ‌های سبز و گل‌های سفید. پوست پرتقال نارنجی رنگ، کمی ناصاف و میوه آن بسته به انواع مختلف شیرین و ترش، زرد رنگ و یا قرمز می‌باشد. بسته به انواع مختلف دارای رنگ زرد، زرد تیره و قرمز می باشد. برگ ها سبز تیره و چرمی می باشد.

خاکهای سبک شنی رسی با پی اچ 5 تا 7 عموما برای توسعه کشت مرکبات مناسب می باشند. در شمال ایران خطر سرما و بالا بودن سطح آب زیرزمینی و در جنوب مشکل گرما، شوری و کم آبی وجود داشته که در توسعه کشت و احداث باغات مرکبات باید مورد توجه قرار گیرد. مناسبترین دما برای حداکثر رشد 25 تا 28 درجه سانتیگراد می باشد. در شمال زمین‌های واقع در شیب‌های رو به جنوب دامنه البرز در کنار دریای مازندران است که از سایر نقاط آن منطقه برای کشت مرکبات مناسبتر است . بیشتر درختان مرکبات به بافت خاک حساسیت زیادی نشان می‌دهند و اگر خاک دارای عمق و زهکشی کافی بوده و از pH مناسبی نیز برخوردار باشد به خوبی در آن رشد کرده محصول کافی می‌دهند.

ارقام مختلف پرتقال را با پیوند شکمی روی پایه های نارنج که از بذر حاصل شده باشند تکثیر می کنند .روش تولید نهال هرچه که باشد ، کیفیت نهال بالاترین اهمیت را در رشد آن و محصول دهی درخت دارد . باغدار باید کوشش کند که بهترین نهال ممکن را هر چند با قیمتی بسیار بالاتر از معمول ، تهیه کند ، زیرا درختان حاصل از چنین نهال‌هایی نه تنها در چند سال اول باروری جبران مخارج اضافی را خواهند کرد ، بلکه پس از آن نیز پوسته ، نسبت به درختان حاصله از نهال‌های نامرغوب ، منافع بیشتری خواهند داشت . هنگام خرید نهال ، باید سعی شود که کلیه نهال‌ها دارای ریشه قوی و سالم باشند و چون به طور معمول بیرون آوردن گیاهان از زمین و ترابری آنها از خزانه به محل کشت و در زمستان انجام می‌شود ، باید از آسیب دیدن ریشه‌ها توسط سرما جلوگیری به عمل آید و پس از رسیدن به محل باغ نیز باید سریعا ریشه‌ها را در زیر خاک قرار داد و تا زمان کاشت در همان‌جا نگاهداری کرد . در مناطق شمال ایران و همچنین در جنوب ایران کاشته می شود.