طبقه بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
راسته: گل سرخ سانان
تیره: گلسرخیان
زیرتیره: رزوئیده
سرده: توت فرنگی (سرده)
گونه: F. ananassa
گیاهی نهاندانه از تیرهٔ گل سرخ است. رشد این گیاه علفی پایا در آب و هوای معتدل گرم و در بستر غنی از گیاخاک و خاک اسیدی بسیار خوب است.
توت فرنگی گیاهی است که در خاکهای مختلف تقریبا سازگار است با این وجود خاکهای عمیق نرم با بافت شنی رسی را ترجیح میدهد. بهترین PH برای توت فرنگی 5.5 تا 6.5 میباشد. اگر میزان آهک خاک از حد مجاز بیشتر باشد عارضه کلروز یا زرد شدن برگها بروز خواهد کرد. از لحاظ آب و هوا در شرایط مرطوب و شرایط نسبتا گرم محصولدهی مناسب خواهد داشت. در شرایط گرم و مرطوب باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد و همچنین ارقام مقاوم به گرما انتخاب گردد. در ارتفاع 400 تا 800 متری از سطح دریا میتواند رشد مناسبی داشته باشد. نیمه مقاوم به سرما بدون پوشش کاه و کلش میتواند تا 5- درجه سانتیگراد را تحمل نماید ولی با پوشش ویژه تا 18- درجه سانتیگراد را متحمل است.
از نظر نیاز سرمایی جزء گیاهان کم نیاز به سرما تقسیم بندی میشود. بطوری که در 200 تا 400 ساعت دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد نیاز سرمایی و ناچیز آن منتفی می گردد. سطحی بودن ریشهها که معمولا تا عمق 15 تا 20 سانتیمتری خاک توزیع میگردد گیاه را حساس به کم آبی میکند. جهت تولید محصول بهاره باید از ارقامی استفاده گردد که طالب روزهای کوتاه و نیاز دمایی پائینتری باشند تا گل انگیزی و محصولدهی آنها به خوبی انجام گیرد. در ارقام 4 فصله روز کوتاهی یا روز بلندی و همچنین پائین بودن و بالا بودن درجه حرارت زیاد مطرح نیست و این گروه از توت فرنگیها معمولا در شرایط مختلف به راحتی گل میدهند.
توت فرنگی را از اواخر پاییز که در حال نیمه خواب است تا اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه از خواب میتوان جابجا نمود و در محل دیگری کاشت . بنا براین کاشت پاییزه و بهاره آن امکان پذیر است .
در صورتی که کاشت پاییزه باشد محصول ، تابستان سال آینده به دست می آید و اگر گیاه در بهارو قبل از بیدار شدن از خواب زمستانه کاشته شود گل هایی که چند هفته بعد از کاشت روی بوته ظا هر میشود، بهتر است چیده شوند تا گیاه قوی شود .
این بوته ها در بهار سال بعد داده و در تابستان میتوان از آنها محصول برداشت نمود. جوانه های گل در فصل پاییز به کوتاه شدن طول روز به وجود می آیند ولی به علت سرمای زمستانه، گل ها تا فصل بهار ظاهر نمی شود .
ازدیاد به طریق جنسی و غیر جنسی صورت میگیرد.
الف) ازدیاد جنسی: ازدیاد توت فرنگی به وسیله بذر، مخصوص ارقامی است که طبیعتاً تولید ساقه رونده نمیکنند و یا ارقامی که ساقههای رونده کمی دارند. همچنین جهت تولید ارقام جدید از روش ازدیاد بذری استفاده میشود.
ب) ازدیاد غیر جنسی: در ازدیاد غیر جنسی که تقسیم بوته خوانده میشود، بوتههایی را که خوب رشد کرده و قوی هستند، پس از خارج کردن از زمین به چند بوته کوچکتر که هر کدام دارای مقداری ریشه باشند تقسیم کرده و سپس آنها را در محل اصلی نشا میکنند. در این روش باید از بوتههای سالم پایههای مادری استفاده شود. روش ازدیاد از طریق ساقههای رونده بدین صورت است که پس از ریشهدار شدن، ساقههای رونده را در تابستان از بوته مادری جدا و در محل سایه نشا میکنند و سپس در فصل پاییز بوتههای انتخابی را به زمین اصلی انتقال میدهند.
توت فرنگی بهدلیل دارا بودن فیتو کمیکال، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز میگذارد و میتواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد.