هلو

طبقه بندی علمی

فرمانرو: گیاهان

Division: گیاهان گلدار

رده: دولپه ای های نو

زیررده: رزیدها

راسته: گل سرخ سانان

تیره: گل سرخیان

سرده: پرونوس

زیرسرده: Amygdalus

گونه: P. Persia

نام علمی: Prunus persica

میوه آبدار درخت هلو (نام علمی: Prunus Persica در لاتین به معنی آلوی ایرانی) و دارای هستهٔ سخت، گوشت زرد، یا نسبتاً سفید و پوستی مخملی است. بر اساس چسبیدن گوشت به هسته، این میوه به دو دسته هسته‌جدا و هسته‌چسب تقسیم می‌شود.  هلو مثل تمام میوه‌ها خواص ادرارآور و ملین دارد. گوشت هلو دارای سلولوزهای نرم است و کاملاً هضم می‌شود. هلو میوه‌ای نسبتاً کم ترشی است. مواد قندی و نشاسته‌ای آن به آسانی هضم می‌شود و معده به راحتی هضم آن را تحمل می‌کند. هلو سرشار از انواع ویتامین هاست، به خصوص ویتامین‌های ب۱، ب۲ و آ. این ویتامینها به مقدار زیادی در پوست هلو تمرکز یافته است. درخت هلو درختی است زیبا به بلندی تقریبا 5 متر که دارای شاخه های زیادی می باشد . برگهای آن بیضی شکل و دراز ودارای کناره های اره ای است . گلهای هلو زودرس هستند و قبل از باز شدن برگها ظاهر شده و منظره زیبایی به درخت می دهد . گلهای هلو برنگ صورتی ، قرمز یا سفید می باشد . میوه هلو گرد و برنگ طلایی و سرخ که روی آنرا کرکهای زیادی پوشانده است می باشد . هسته هلو بسیار سخت است و دارون آن مغز هسته قرار درد که تلخ است.  درخت هلو سه نوع شاخه ساده، مرکب و کاذب تولید می‌کند. شاخه‌های ساده فقط جوانه رویشی تولید می‌کنند. شاخه مرکب، جوانه رویش و زایشی و شاخه کاذب در طول شاخه جوانه زایش و در نوکم جوانه رویشی تولید می‌کند که در هنگام هرس نوک شاخه کاذب حذف می‌شود. جوانه گل هلو ساده است و در جانب شاخه‌های یک ساله تشکیل می‌شود.

افزایش هلو به روش پیوند انجام می شود. بهترین پایه برای هلو، دانهال های خود هلو است ولی این گیاه را می توان روی پایه های زردآلو، بادام و آلو نیز پیوند زد. فاصله کشت برای ارقام معمولی هلو، 6 تا 7 متر است و در یک باغ خوب می توان انتظار 40 تا 50 تن محصول در هکتار داشت. در روش های داربستی فواصل کشت کمتر و مقدار محصول بسیار بیشتر است و تا 110 تن در هکتار نیز می رسد.